Του Βασίλη Ταλαμαγκα
Από την πρώτη κιόλας στιγµή της ίδρυσής του, το 1989, ο Συνασπισµός, ως εκλογική συµµαχία του ΚΚΕ , της Ελληνικής Αριστεράς (Ε.ΑΡ.) και άλλων κεντροαριστερών ρευµάτων, εµφάνισε αξεπέραστα προβλήµατα µε τον πρόεδρό του, Χαρίλαο Φλωράκη, να ψάχνει την λύση στην κομμουνιστική αριστερά .
Μετά από πολλά επεισόδια και αφού ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατάφερε να συνεργαστεί µαζί τους στις δύο οικουμενικές κυβερνήσεις, κατέληξαν να συμφωνήσουν τον Μάρτιο του 1990 στο όνοµα της Μαρίας ∆αµανάκη ως προέδρου του ΣΥΝ.
Δεκαπέντε µήνες αργότερα, διασπάστηκαν και το 1992 η κ. ∆αµανάκη ανέλαβε την αρχηγία του αυτόνοµου – ανανεωτικού ΣΥΝ, ο οποίος δεν κατόρθωσε να περάσει το «κατώφλι» του 3% το 1993 .
Λίγο αργότερα η Δαμανάκη παραιτήθηκε και το 2ο Συνέδριο ανέδειξε πρόεδρο τον Ν. Κωνσταντόπουλο .
Άλλος σταθμός για τον χώρο, ήταν ο Αλεκος Αλαβάνος, ο οποίος έπειτα από συνεχή θητεία δύο δεκαετιών στην Ευρωβουλή, ως ΚΚΕ και κατόπιν ως ΣΥΝ, ανέλαβε τα ηνία του κόµµατος, ενώ η Μαρία ∆αµανάκη µετακινήθηκε στο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρεου .
Τον Μάρτιο του 2004 ιδρύεται ο ΣΥΡΙΖΑ ως εκλογική συµµαχία κοµµάτων και οργανώσεων, µε πρόεδρο τον Αλέκο Αλαβάνο.
Στις εκλογές του 2007 ο ΣΥΝ πέτυχε σηµαντική άνοδο των ποσοστών του στο 5,04% και, πέραν του Αλαβάνου, µέρος της επιτυχίας καρπώθηκε και ο 33χρονος τότε Αλέξης Τσίπρας.
Στο 5ο Συνέδριο το 2008, ο Τσιπρας ως «παιδί του Αλαβάνου» εκλέχθηκε µε 70,4% πρόεδρος, έναντι του 28,07% του Φώτη Κουβέλη.
Το 2010 ο Αλαβάνος ήρθε σε ρήξη µε τον Τσίπρα, λόγω της στήριξης του δεύτερου στον Αλέξη Μητρόπουλο ως υποψηφίου για την Περιφέρεια Αττικής . Από την πλευρά του, ο Φώτης Κουβέλης ίδρυσε το 2010 τη ∆ΗΜ.ΑΡ. που τη λειτούργησε ως «κόµµα µέσα στο κόµµα» έως τις εκλογές του 2012 και αργότερα συγκυβέρνησε για έναν χρόνο µε ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
Από το 2012 µέχρι το 2015, την περίοδο της οικονοµικής κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ στις εκλογές του 2015 αναδείχθηκε κυβέρνηση σε συνεργασία µε τους ΑΝ.ΕΛ. του κ. Καµµένου.
Όταν έχασε τις εκλογές το 2019, όλοι πίστευαν ότι θα βρεθεί μια κοινή συνιστάμενη αντιπολίτευσης απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη
Παρόλα αυτά όμως ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε την ικανότητα να παρακολουθεί και να κατανοεί το τι συνέβαινε στην ίδια στην κοινωνία, καθώς και την ικανότητα να εμπνέει και να καθοδηγεί ένα σημαντικό τμήμα αυτής της κοινωνίας. Τέλος έχασε το πλεονέκτημα να προτείνει ένα εναλλακτικό αφήγημα διακυβέρνησης .
Ο όποιος νέος ηγέτης του κόμματος, άμα δεν βρει λύση στα παραπάνω θα υπογράψει με την παρουσία του το τέλος του κόμματος, που θα διδάσκεται στην νεώτερη πολιτική ιστορία. ως το κόμμα «διάττοντας αστέρας».
